spijkers met koppen slaan

Once upon a time ergens in een dorpje in de meierijstad. Helaas nee dat is niet mijn verhaal, was dat maar. Mijn verhaal gaat over verkrachting, een geboorte van een kind in een huwelijk vol drugs seks en rock en roll zoals ze dat noemen. Een pseudoniem is het vooral als in: teveel drugs, ongewilde seks en hardcore. Dat is waar het in veranderd is.

Stel je voor dat je op het werk bent en je moet je afvragen zijn mijn kinderen veilig als ze naar hun vader gaan want zeg ik nee, en ik laat ze niet gaan komt de gek aan de deur en dan heb ik dus de veiligheid van mijn kinderen niet gewaarborgd want dat is een basis die je als moeder hoort te bieden. Heel begrijpelijk. Voor een doorsnee nederlander niet moeilijk, voor mij wel. Laat ik ze wel gaan wetende dat het eigenlijk haast niet anders kan en ik ze beschadigd terug ga krijgen en dus laat beschadigen maar het is geen directe onveiligheid. Nee papa die in de caravan inbreekt en op beeld te zien is, op heterdaad wordt aangehouden door de politie en weer snel naar huis mag voor huisvredebreuk is idd geen bedreiging van de veiligheid van mijn kinderen. Zo zit ik dus op mijn werk nu op dit moment de belangen af te wegen en alles om mij heen hangt aan een dun draadje en tegelijkertijd sta ik met mijn rug tegen de muur. Welke keuzes zou je dan moeten maken als ouder of welke keuzes zijn de juiste?

Mijn huwelijk begon heel cliche ( op de foute manier). Leuke man , charmant kwam mij redden toen ik met mijn auto in de sloot was beland op zijn kant. Diezelfde avond was onze eerste en mijn letterlijke inbrekers ontmaagding ook. En ik o zo naief, vol van vertrouwen op slag verliefd op de man die mij hielp spullen dragen want een vrouw hoorde toch niet zo te tillen, wat een giller als ik daar nu aan denk. Te snel zwanger, manlief nachten weg god weet waar wetende dat ik met ruzie van huis was gegaan voor de zelfmoord van mijn broertje van toen 13. En ik maar denken o mijn god als hij maar niet in de sloot ligt met zijn auto. Het slootje van een ander was het achteraf of over het slootje richting inbreken kwam ook wel eens in de buurt. Uiteindelijk zover om te scheiden maar tja dan maak je de keuze om de vakantie nog niet af te zeggen en te gaan voor de kinderen puur als goede aflstuiting. Dat belandde de eerste avond op dezelfde slaapkamer ( na 1,5 maand een tradionele tafel van bed scheiding) want mijn ouders die daar woonden mochten natuurlijk nog even niet meekrijgen wat de bedoeling was van onze vakantie. Een hijgerige zatte man boven op me, krassen over zijn rug met duidelijke nee s en ik daarna met een bloedneus naar de badkamer. Maar het kind was er wel ingepompt. Gelukkig is het geen monstertje geworden maar een geweldig kind met de meeste goede kanten van moeders natuurlijk

En dit is de rode draad van mijn huwelijk. Wil ik mijn ei kwijt? Nee ik heb m allang gevonden. Wil ik mensen waarschuwen? Nee want erin trappen gebeurde ook door de secretaresse van het kantoor waar mike kwam tijdens de echtscheiding. Familierechten noemen ze dat. Ik zeg dan uiteindelijk belangenverstrengeling als ik continue die naam terug moet zien die mijn veilig thuis en kinderbescherming dossiers inleest en overtypt wat de advocaat haar verteld. Ook zo 1 trapt er nog in.

Ik vertel dit verhaal omdat als nu je mond open valt je je mag beseffen dat je best gelukkig mag zijn met wat je hebt, niet moet kijken naar wat je mist of wil hebben maar kunt genieten van het hier en nu. Dat is wat mij op de been houdt incl mijn foute humor, maar dat is weer een ander verhaal……