Moeder doet vervelend

Mijn zoontje van 2 gaat 1 keer in de week naar schoonouders en een keer in de week naar onze buurvrouw. Mijn moeder woont op een rijafstand van 45 minuten. Ze is sinds de geboorte boos dat zij geen oppas dag heeft. Ik had dat graag gewild, maar wil in de ochtend niet eerst 45 min naar haar rijden om vervolgens naar mijn werk te gaan (vanaf dan 1 uur rijden) en in de avond weer hetzelfde te doen. Ze vindt dat ik overdrijf omdat ik maar twee dagen werk voor een baas en ik er iets voor over mag hebben. Ik werk in de avond uren voor mezelf, maar dan is mijn man thuis en hebben we geen oppas nodig. Ik heb voorgesteld dat ze hier komt oppassen als ik overdag werk maar mijn moeder vindt dat te veel gevraagd. Dat begrijp ik ook, daarom hebben we gekozen voor de buurvrouw. Maar nu komt het. Eindelijk ging het er niet meer altijd over als we daar zijn of zij hier. Echter mijn man was onlangs jarig en de buurvrouw vertelde vanalles over ons zoontje waarop mijn moeder kwaad is vertrokken. Ik begrijp dat het haar zeer doet. Maar het wordt ook vervelend dat ze dit op deze manier doet. Het is gewoon niet anders. Mijn zoontje heeft er niets aan om in de ochtend om 05:30 in de auto te moeten zitten omdat mijn moeder een oppas dacht eist en dan in de avond pas thuis te komen als hij allang op bed hoort te liggen. Ik ben het zo kots beu! Gezeur steeds. Het frappante is dat mijn moeder verhuist is. En dat is haar goedrecht, maar tsja… dan woon je wel een stuk verder weg dan de buurvrouw! Morgen gaat Job naar schoonouders en mijn moeder stuurde straks dat ze bij hem langs gaat. “Dan kan ze ook een keer van hem genieten.”
Ik heb gezegd dat ze dat zeker moet doen. En heel erg mag genieten. Altijd.
“Dat gaat lastig…..” stuurt ze

Pff