Gebroken hart
Mij is overkomen wat ik nooit heb gewild. Ik werd verliefd op een gebonden man. Intens verliefd. Dit leidde tot een affaire van 4 jaar.
We deelden alles samen. Niet alleen het bed, ook onze kijk op het leven. Urenlang konden we praten, wandelen, gewoon bij elkaar zijn, zonder dat het verveelde. Voor mij was deze connectie echt. Ik had dit nooit eerder gevoeld. Hij ook niet zei hij.
De clichés kwamen aan bod. Zijn huwelijk stelde niets meer voor. Hij vond zijn vrouw niet meer aantrekkelijk. Ze waren niet meer intiem, hij kreeg geen warmte van haar.
Toen hij in een burn out belandde leunde hij op mij, want bij zijn vrouw kon hij niet terecht. Zij had geen idee hoe slecht hij zich voelde en informeerde daar ook niet naar. Nee, zijn gevoel voor haar was weg en dit zou ook nooit meer terugkomen.
4 jaar lang deelden we lief en leed. Waren we 24/7 met elkaar in contact en zagen we elkaar bijna dagelijks. En opeens was het stil. Van de ene op de andere dag was zijn social media verdwenen, zijn nummer niet meer bereikbaar en keek hij me letterlijk niet meer aan als hij me tegenkwam.
2 weken hierna postte zijn vrouw hele “gelukkige vakantiefoto’s” van hen.
Ik heb nooit meer iets van hem vernomen.
Dit heeft zo gigantisch veel pijn gedaan…. En ja, ik weet dat ik het deels zelf schuld ben omdat ik nooit iets met een gebonden man had moeten beginnen. Maar dit einde sloopt me mentaal.
Ik heb hem uit zijn dal getrokken destijds. Heel veel tijd en energie in hem gestolen, uit liefde…
En van het ene op het andere moment besta ik niet meer en lijkt zijn huwelijk het mooiste huwelijk van de wereld.
Het is nu 6 maanden geleden dat ik hem voor het laatst sprak. En op sommige dagen zit ik er nog steeds volledig doorheen en vraag ik me af of ik hier ooit overheen kom. Het kost me moeite om nog een woord te geloven van wat hij gezegd heeft. Alles voelt als een grote leugen. En het liefst zou ik een keer enorm tegen hem uitvallen. Maar die kans heeft hij me ontnomen…
-
Sorry maar je relatie was toch gebasseerd op één grote leugen?Als iemand zo zijn vrouw bedriegt dan kan je dit soort dingen toch verwachten? Ik vind jou heel naief. Nu weet je ook hoe het voelt als zijn vrouw achter jullie affaire was gekomen. Ook de relatie van hun is door haar man op één grote leugen en bedrog gebasseerd. Tevens werkte jij zelf aan bedrog en leugens mee en kan je de bal terug verwachten. Wat hij ooit tegen je heeft gezegd waren gewoon leugens. Man o man snap eens hoe het werkt...Hopelijk zie je nu in dat je nooot vreemd moet gaan en altijd eerlijk moet zijn in een relatie want anders kan je de bal terug verwachten. -
Je verhaal is herkenbaar. Niet vsnwege mijzelf, maar wel vanwege een dierbare vriendin van me die ook een affaire had met een getrouwde man. Het enige verschil is dat in haar geval zijzelf als eerste wakker werd en een einde maakte aan de affaire. Dat wil ik jou ook aanraden. Word wakker! Deze man heeft nooit om je gegeven, laat staan van je gehouden. Je was een lekker tussendoortje, een makkelijk, gewillig slachtoffer. Een streling voor zijn ego, een boost voor zijn mannelijkheid . Al die verhalen over zijn slechte huwelijk zullen van A tot Z verzonnen zijn.. Je verdient zoveel beter. Zijn vrouw ook, maar het gaat nu heel even niet om haar, maar om jou. Nogmaals, word wakker, raap jezelf op, slaak een zucht van verlichting dat het voorbij is en richt je blik weer op de toekomst. Denk aan alle dingen die je graag had willen doen, maar niet kon vanwege hem. Doe dingen die je leuk.vindt, ga weer eens op stap. Je bent 32, dan is er nog zoveel mogelijk. Kop op, je bent zoveel beter af zonder zulke figuren, die waarschijnlijk volgende maand weer aan een ander naïef vrouwtje begint voor erbij. Ik wens je alle sterkte. -
Hoe zou je het vinden als hij wel was gescheiden van zijn vrouw, met jou was getrouwd en jij over 10 jaar had ontdekt dat hij al 4 jaar lang een ander had die hij vertelde dat je niks meer voorstelde, slecht in bed bent, chagrijnig, de liefde helemaal over. Zou je denken goh, dat vertelde hij mij ook altijd. Ik vind het ook bijzonder dat iemand 4 jaar blijft als je huwelijk zo slecht is dat je ongemerkt een dubbelleven kan leiden met een geduldige scharrel zoals jij was... Dacht je dat hij na 6 jaar wél bij haar weg zou gaan voor jou, na 9 jaar, na 12 jaar? Dat vind ik zo vreemd, ik kan me nog voorstellen dat je verliefd wordt, de ander zegt: doodlopende zaak, ik ga bij haar weg JIJ bent de ware. En dan is er na 3 maanden nog niks geregeld...... Dan ga je toch vragen stellen? Hij heeft dat spel 4 jaar weten te rekken bij jou!! Wat is er mis met jou dat je zolang aan het lijntje geworden kan houden? Bedoel ik niet gemeen of neerbuigend maar wel iets om eens te onderzoeken.. waarom stel je geen grenzen, of stelde je die steeds bij, waarom zei je niet na 3 jaar: wat doe je nog bij die vreselijke vrouw van je terwijl wij ECHT van elkaar houden. Of als je het wel zei: hoe kon hij je afschepen met een 'ja maar'? Je zelfvertrouwen is onder nul, daar moet je echt eens wat over lezen, luisteren, docu's kijken of evt zelfs hulp bij vragen. Er is een reden dat je je zolang laat gebruiken of het wel best vind dat hij niet voor JOU gaat. En dat maakt je verdrietig, tijd om ervoor te zorgen dat je beter voor jezelf gaat zorgen. Foute mannen leert herkennen en ook NEE leren zeggen als iemand je niet goed behandeld. Kan je op alle vlakken plezier van hebben. Van deze man ben je af, nu jezelf op 1 zetten en geen genoegen nemen met sneaky getrouwde mannen die je zelfs zeggen: de seks is niet goed, met jou wel. Maar scheiden hmm.. ook weer zo'n gedoe en alleen voor de seks? Doe ik seks buiten de deur en met m'n vrouw zo kom ik toch aan mijn trekken. En mss soms verbaasd denkt: hoe is het mogelijk... ze vind het al 4 jaar best, dat seksvriendinnetje van me en houdt netjes haar mond verder. Mss is z'n vrouw fitter, leuker of was hij op jou uitgekeken en heeft hij een ander gevonden op second love of lexa. Whatever. Na 4 jaar wordt jij ook saai, en het risico te groot dat het uitkomt. Klinkt mss hard maar doe er wat aan, je bent toch geen haremdame.. take care! -
Wijsneus ; Om antwoord te geven op je vragen : Ik ben me er bewust van dat het probleem grotendeels in mezelf ligt. Gebrek aan zelfvertrouwen en eigenwaarde. Ik heb deze man zelfs een jaar compleet afgehouden. Mijn grens aangegeven. Gezegd dat ik me niet liet gebruiken voor de pleziertjes van een man. Hij is echter blijven aandringen. Op een moeilijk moment in mijn leven ben ik toch overstag gegaan. Tijdens de affaire heb ik deze meermaals willen beëindigen. Omdat ik me bewust was van zijn leugens, hij nog meer loog dan alleen over zijn thuissituatie en ik het gevoel had ( wat achteraf waarheid blijkt ) dat ik niet de eerste en niet de enige was. Telkens als ik er een punt achter wilde zetten kwam hij met “serieuze” issues. Het leven niet meer zien zitten en dergelijke. Uit angst dat hem daadwerkelijk iets zou overkomen ging ik dan weer overstag. Ik heb de rode vlaggen gezien, ik ken de smoesjes, ik weer het allemaal. En toch doet het me verdriet. Misschien ben ik vooral boos op mezelf. Boos omdat ik anderen verdriet gedaan heb, boos omdat ik mezelf te kort gedaan heb, boos omdat ik zo naïef geweest ben… Misschien omdat ik het ongelofelijk vind dat er mensen zijn die kunnen doen alsof ze van iemand houden… -
Ellis, ik lees nu pas je reactie. Ik snap heel goed dat het zo kan lopen zeker als je zelfvertrouwen foetsie is.. Dat maakt je ook een makkelijke prooi, echt ik begrijp het maar nu vooruitkijken maar en voor jezelf zorgen!! De laatste alinea is zo duidelijk: je bent niet boos, of ook wel maar daaronder zit volgens mij altijd verdriet.. Boos zijn is makkelijker dan verdriet hebben en uitzoeken hoe je in de toekomst niet nog een keer de rode vlaggen negeert. Omdat je weet dat je daar te goed voor bent, je lijkt me geen domme vrouw! Hele dikke knuffel, je hebt wel een paar jaar een 'relatie' met hem gehad, uithuilen mág gewoon, het is ook een rotsituatie. Maar als je uitgehuild bent (die dag komt, heus) zou ik je aanraden om wat hulp in te schakelen of boeken lezen over dit onderwerp mss podcasts beluisteren; net wat bij jou past. Probeer jezelf ervan te overtuigen dat je echt de moeite waard bent en geen genoegen hoeft te nemen met de kruimeltjes van een ander. Als je een gezonde dosis zelfvertrouwen hebt is het veel makkelijker om NEE te zeggen. Ook op andere fronten. Ik wens je alle geluk en hoop dat je stopt met jezelf te kwellen, dat heeft die man al jarenlang gedaan.. Tijd voor wat leuke mensen die écht van je houden in je leven, een leuke partner kom je vanzelf wel tegen vroeg of laat. Wens je een mooie toekomst met fijne mensen om je heen, genoeg ellende gehad; nu gaat het steeds leuker worden. Het is je gegund! -
Hallo Ellis, Je bent gebruikt cq misbruikt. Blok hem ook want zijn happy facade zal niet duren en dan zal hij je weer opzoeken. Negeer hem of stel 1 harde eis, eerst scheiden en onvoorwaardelijk voor jou kiezen. Ik herken jouw verhaal. Groetjes en sterkte, Richard