Gelukkig getrouwd, maar toch vreemdgegaan
Hoi allemaal,
Om met de deur in huis te vallen, ik ben lang samen met mijn partner, getrouwd en toch vreemdgegaan.
Nu is ons seksleven nou niet echt spannend of frequent te noemen (dit jaar hebben wij twee keer seks gehad) en moet mijn partner veel reizen voor werk.
Uiteindelijk heb ik toch gekozen om toe te geven aan de lust en heb (ook een taboe) een bezoek gebracht aan een prostituee. Nu was ik hierbij dermate zenuwachtig, dat dat hele bezoek zo’n 10 minuten was.
Ik weet dat ik ontzettend fout zit, een hufter en een klootzak ben. Ik weet hoe het voelt als je partner vreemd gaat (mijn ex heeft het 3 keer gedaan) en hoe kut je je dan voelt.
Ik blijf nu malen of ik het moet opbiechten of niet. Heb er over na zitten denken waarom ik het heb gedaan en kom daarbij tot de volgende conclusie. Het ging mij om de lust, om een rare fantasie.
Voordat het bezoek was gebracht en erna voelde ik me ontzettend schuldig. Zo schuldig dat ik bijna mijn eigen leven had genomen. Zij weet van niets, en ik blijf maar malen. Ik schaam me kapot, maar ben ook bang. Heel erg bang. Bang voor mijzelf en voor haar reactie.
Nu heb ik er over gedacht om alles op te biechten, maar wat schiet ik daar mee op? Ik doe haar alleen maar pijn als ik dit doe. En als ik het opbiecht, doe ik dat dan voor haar, of om van het schuldgevoel af te komen? Mijn conclusie is eigenlijk het laatste.
Voor de volledigheid, ik houd ontzettend veel van mijn partner, zij is me alles en ik wil haar echt niet kwijt. Ik weet dat zij ontzettend gekwetst zou zijn als ik het vertel, maar ook voornamelijk omdat het een prostituee is geweest (als in, echt doelbewust).
Ik weet 1000% zeker dat het eenmalig was, kans op herhaling is echt 0. Maar moet ik het opbiechten of niet?
-
Heb je er wel goed over nagedacht? Ik zou de voors- en tegens eens opschrijven. -
Nee. Je zegt niets, absoluut niet. Dat is niets meer of minder dan jouw schuld op haar schouders laden. Jij opgelucht en zij kapot. Nee, als zij en jullie huwelijk je lief zijn, dan draag je dit alleen. Toen een vent (hoewel...), dan nu óók. Aan de andere kant, laat het je niet opvreten. De martelaar uithangen heeft nog nooit iemand vooruit geholpen. Dus wat dan? Ik zou zeggen; praat met haar. Nogmaals, niet over je vreemdgaan, maar wel over jullie relatie, jullie seksleven. Weet je waarom het is ingekakt? Dat ze op reis is, kan daar een oorzaak van zijn, maar waarschijnlijk niet dé oorzaak. Weet je hoe zij erover denkt? Zo niet, vraag het dan! Misschien mist zij de spanning ook, maar durft zij er ook niet goed over te beginnen. Dan zul jij de sterke vent moeten zijn en het initiatief nemen om hieruit te komen. Om samen jullie seksleven weer wat spannender te maken. Dan is de noodzaak tot weer vreemdgaan er ook niet meer, denk ik. Ik hoop dat jullie hier uit zullen komen, maar hoe het ook afloopt, laat in het vervolg je broek aan hè? -
Herkenbaar. Heb jaren met t zelfde gevoel rondgelopen. Wanneer het echt alleen deze keer betreft en de lust de enige aanleiding was zou ik t niet zeggen Zoek eens de TED Talk op van Esther Pereel. For everybody who had ever loved. Heel verhelderend over waarom mensen vreemdgaan die gelukkig getrouwd zijn. Wanneer je niet je huwelijk op wil geven zou ik het voor mezelf houden. Maar dat kan ook alleen als je jezelf vergeeft anders vreet het je op. Succes! -
Hoi Omdat het een prostitue was zou ik t voor mezelf houden. Het schaadt meer dan t baat geeft. Er waren geen gevoelens in t spel alleen de fantasie en de lust. Vergeef t jezelf en ga verder. Het is eigenlijk een kleinigheid wat je hebt gedaan. Dus ga geeoon verder met je leven. Maar doe wel wat aan jullie sexleven. Praten!! Succes