En plots had ik een minnaar en werd ik zelf een minnares
En plots gebeurde het… na wat heen en weer gechat spraken we af om elkaar te zien. Voorheen kwamen we elkaar sporadisch eens tegen… in het leven, maar zonder meer. De fysieke aantrekkingskracht is niet te beschrijven, maar ook emotioneel is de klik enorm. Het plaatje klopt volledig, in mijn ogen.
Ik ben zelf 37 en heb al bijna 20 jaar een relatie met mijn man, waarvan meer dan 10 jaar getrouwd. We hebben intussen een tienerdochter. De sleur zit al heel wat jaren in onze relatie, seksueel en emotioneel. We leven naast elkaar, vind ik al jaren.
Met de man die ik nu leerde kennen, beleefde ik al enkele fijne momenten. Op seksueel vlak klikt het super, hij is wat ouder (13 jaar) en heeft dus ook heel wat meer ervaring. Zelf is hij niet getrouwd, maar hij heeft wel al bijna 10 jaar een partner. Hij geeft aan matig gelukkig te zijn in zijn relatie.
We kunnen over alles praten… Ik mis hem elke dag meer en intenser, wil alles opgeven voor hem. Ik ben intussen smoorverliefd en weet niet hoe het verder moet. We horen elkaar alle dagen, maar zien elkaar 1 à 2 keer per week en dan kunnen we elkaar niet loslaten… Plots heb ik een minnaar en ben ik een minnares, maar ik wil zoveel meer en heb het gevoel dat hij mij intens gelukkig kan maken. Wat een enorme mindfuck, ik blijf maar gewicht verliezen van de constante stress…
-
Na wat heen en weer gechat. Waar dan? Ik chat nooit zomaar met mannen die ik niet ken, zat je op een datingsite oid? Ja dan krijg je dat. Je 'matig' gelukkige minnaar blijft wel bij zijn matige vriendin, jij bij je saaie man. Ga met hem samenwonen en over 10 jaar chat je weer eens wat en opeens *POEF* heb je weer een andere relatie. Zo wordt het leven nooit echt saai, win/win. *sarcasm modus off*