Mijn vriend is boos omdat we niet vreeen, terecht of niet?

Mijn vriend en ik zaten op de bank. Ik friemelde wat aan zijn kleding, maar liever dat ik eronder friemelde, vroeg hij mij. Zo gezegd, zo gedaan. Ondertussen waren we aan t kletsen, heel ontspannen. Hij was bovendien wat moe, van afgelopen weken, die waren erg druk geweest. We keken ook wat op internet, hij las wat voor, ik friemelde door, maar daar leek hij niet anders door te worden. We aten nog wat, en gingen vervolgens verder, terwijl het later en later werd. Tegen enen stapte ik op, zei dat ik naar huis ging. Toen werd ie ineens boos, want we hadden nog niet gevreeën. Terwijl hij het matras in de kamer had uitgespreid. Hoewel dat voor mij ook gewoon een ‘knuffelmatras’ kan zijn; beetje uitsuffen, hij was moe, ik ook n beetje. Ik was verbaasd, bood aan nog te blijven, maar t hoefde niet meer. Hij vond het niet kunnen dat ik de hele avond aanvanches maakte, terwijl ik vervolgens zomaar aankondigde om weg te gaan. Ik hield geen rekening met zijn gevoel, zei hij. Mijn beleving was totaal anders, ik zat af en toe wat te kriebelen, en zeker, het had kunnen leiden tot n vrijpartij, maar daar maakte hij weinig werk van. Geen punt, leek mij, ik dacht dat ie moe was, en volgende keer beter toch? We zien elkaar bijna daaglijks. Of heeft ie misschien toch een beetje gelijk?