Begin 2021

Ik had zo gehoopt dat ik geen liefde meer zou voelen voor mijn (vrouwelijke) chef. Sinds begin 2019 heb ik gevoelens gekregen voor haar. En ik ben niet eens lesbisch. Maar ik heb wel al een poos gevoelens voor een vrouw. En zij is ook nog eens mijn chef. Ik snap echt niet waarom die (onbeantwoorde) gevoelens niet geëlimineerd kunnen worden. Die verliefde gevoelens worden niet beantwoord, waarom blijf ik dan nog verliefd op haar?? Verdomme, waarom dan? Ik wil echt van die gevoelens af, hoe harder ik haar tracht te vergeten, hoe vaker ik aan haar denk. Ik heb haar nu al zeker een maand niet gezien; je zou daardoor denken dat ik haar makkelijker kan vergeten. Niets is minder waar; ik denk nog steeds aan haar. Nog steeds. Ik merk dat ik hier stress van krijg. Jaa, echt waar. Ik krijg hier stress van. Omdat ik zo graag van deze gevoelens af wil maar het mij niet lukt. De laatste keer dat wij contact hadden, liep het even verkeerd. Ik werd emotioneel, omdat ik de stress niet meer aan kan. Het gesprek verliep even niet goed met als gevolg dat ik opeens emotioneel werd. Ik merkte aan haar dat zij ook enigszins emotioneel werd maar het niet wilde laten blijken. Ik wil zo ontzettend graag van deze verliefdheid afkomen. Echt. Waarom nou? Waarom duurt het nou zo lang? Kom op, zeg. Sinds begin 2019 al … het moet nou toch afgelopen zijn? Hoezo ben ik nou nog verliefd op haar? Waarom? Wat moet ik hiervan leren, wat moet ik nou hiermee? Wat? Zeg me dan wat ik hiermee aan moet, want ik weet het namelijk niet. Ik weet niet welke lering ik hieruit moet trekken. Ik weet het echt niet. Ik vál niet eens op vrouwen, ik zie mezelf niet echt een relatie hebben met een vrouw. Vrouwen zijn mooie wezens maar ik hoef geen relatie met een vrouw. Dus ook niet met mijn chef. En gelukkig is mijn chef al onder de pannen. Ze heeft al jaren een vriendin. Ze heeft al jaren een vriendin. Ik zou niet eens wíllen dat zij weg gaat bij haar vriendin, voor míj. Nee, hoor. Serieus, dat zou ik écht niet eens willen. Waarom dan? Waarom heb ik dan nog steeds gevoelens voor haar? Ik weet het echt niet. Maar ik ben het zat, ik wil niet meer verliefd zijn op haar. Ik wil weer vrij zijn. Echt vrij zijn. Dit is om gek van te worden! Echt waar. Hieruit blijkt wel dat ik gevoelens kan hebben. Lange tijd dacht ik dat ik niet bij mijn gevoelens kon komen. Maar dat kan ik dus wel, dat is wel mooi. Dat is het positieve van dit alles. 
Please. Stop nou. Laat mij weer vrij zijn. Geen verliefde gevoelens meer voor deze vrouw. Misschien moet ik op zoek naar een andere baan, dan kom ik hier vanaf. Ik ben blij dat ik haar in ieder geval bij lange na niet meer zo vaak zie. Ik heb over een paar weken ook lekker vakantie; heerlijk. Gewoon lekker vakantie. Ik hoop dat ik mij dan kan focussen op andere zaken en ik niet aan háár denk. Totaal niet aan haar. Terwijl ik dit aan het typen ben, merk ik dat ik spanning voel in mijn lichaam. Zo erg speelt dit. Het geeft mij echt stress. Ik heb er geen spijt van dat ik haar eerlijk heb verteld dat ik gevoelens voor haar heb. Dat maakt me niets uit. Ze had het mij gevraagd, begin 2020. Ik heb haar eerlijk geantwoord. Maar er moet nu wel een eind komen aan deze gevoelens. Ik wil mij focussen op mijn leven hier, bij mijn vriend. Hij is er ook nog. Ik geef hem voldoende aandacht. Dat zit wel goed, gelukkig.
Please, laat mij nou met rust. Laat mij nou alsjeblieft met rust en please, ga uit mijn hart en uit mijn hoofd. Laat mij met rust. Ik wil weer gaan leven, ik wil weer rust. Ik wil vooral weer vrij zijn. Heerlijk, lekker vrij zijn.