ex-winkeldief

Van mijn 12e tot m’n 42e ben ik een winkeldief geweest.
Het was begonnen met een zak snoep openscheuren in een supermarkt en er een snoepje uit opeten en met het jaar werd het steeds meer en groter.
Ik vond het meestal leuk en spannend, maar soms werd ik er echt gek van dat ik de winkel niet uit mocht voordat ik iets in mijn tas had gestopt. Of dat ik bijna flauwviel van de adrenaline.
De bijna laatste keer dat ik werd opgepakt was bij de supermarkt in onze wijk. Ik schaamde me kapot! Moest achterin mee met het politiebusje en heb uren in de cel gezeten. Daarna een boete en winkelverbod. Terecht natuurlijk.

Toen werd het dus tijd om er radicaal mee te stoppen.
Nu 8 jaar verder en op 5 keer na is dat gelukt. Maar ik kan je wel zeggen dat ik het heel erg mis. De overbodige luxe. Altijd een koelkast vol met lekkers. Dronken worden van dure drank ipv goedkoop bier, mooie kleding.
En dat kan nu natuurlijk niet meer met alleen bijstand.

Toch ben ik blij dat ik nu geen dief meer ben, want stel je toch eens voor dat ik over 30 jaar alles in mijn rollator zou verstoppen.

Hiermee kunnen we zeggen dat het niet ‘eens een dief, altijd een dief’ is.