Hoe “straf” ik mijn man???
Oké, de titel is misschien een beetje gek, maar lees even het hele verhaal.. hopelijk snap je dan wat ik bedoel en waarom ik je hulp nodig ben.
Het is namelijk zo, ik heb veel opgegeven voor mijn man. Ik ben voor hem verhuist naar zijn stad. Hij wou er niet weg en ik ben daarom zijn kant op gegaan. Ik heb mijn ouders en vrienden achter gelaten en ben twee uur verderop gaan wonen. Ik heb een zeer hechte band met mijn ouders en dit vond ik dan ook de grootste stap. Ik heb echter nooit een moment getwijfeld omdat ik bewust heb gekozen voor mijn man en onze liefde. Mijn man heeft hier alles. Zijn hele familie, zijn vrienden, zijn werk, alles. Ik heb het nooit een probleem gevonden dat hij hier een goed sociaal bestaan heeft en ik dat veel minder heb. Hij is ongeveer 1x in de paar weken een avond/dag/weekend weg, de rest zijn we vrijwel altijd samen. Ik vind het heerlijk om alleen te zijn en vind het ook zeker niet erg als hij een keer weg is.
Echter…. als hij met zijn vrienden is dan komt hij vaak aangeschoten of dronken thuis. Hij gaat dan slaapwandelen en doet rare en soms enge dingen. Ik kan dan geen kant met hem op. De hele nacht lig ik te waken en doe ik geen oog dicht. Dit is nu al vaak gebeurd en het heeft geresulteerd dat ik nu een soort angst heb ontwikkeld voor als hij weg gaat. Ik ben dan zo bang dat het weer mis is als hij thuis komt. Soms heb ik bijna een paniekaanval (denk ik, nog nooit gehad, maar als ik dan lees wat het is, voelt het precies zo) en weet ik niet wat ik moet doen. Ik heb dan soms al dagen voor een gepland iets van hem zenuwen en ben de hele tijd dat hij weg is van slag en zenuwachtig. De volgende dag hebben wij dan ook altijd grootse ruzie hier om. Elke keer weer als wij ruzie hebben dan betuigt hij spijt en belooft hij dat hij zijn uiterste best doet om het nooit weer te doen. Het gaat dan soms een paar keer goed en dan begint het weer van voren af aan.
Ondertussen heb ik het gevoel dat hij denkt, boeiend! Ik zie het wel, als het mis gaat dan hebben we ruzie, ik zeg sorry en het is weer klaar.
Daarom de vraag: kan ik hem echt een keer “straffen” dat hij er van leert? Of ga ik altijd maar in dit riedeltje door?
Ik zeg niet dat hij het nooit meer mag doen of dat hij moet stoppen met drinken of nooit meer weg mag, maar: hij kan alles, hij mag alles, ik doe nooit moeilijk, ik heb veel voor hem opgegeven, ik heb hem al zo vaak vergeven, ik heb hem ook al zo vaak uit gelegd hoe bang ik dan ben en wat het met mij doet.
Hoe zorg ik dat hij luistert??
-
Snap eigenlijk niet waarom je vraag, na al die ruzies heeft hij je wel gehoord hoor. Je lijkt me meer verontwaardigd dat je niet op handen wordt gedragen omdat je besloten hebt bij hem te gaan wonen en dat is niet eerlijk. Dan had je gewoon nee moeten zeggen en samen in het midden gaan wonen of latten. Ga je zelf weleens uit of weekenden naar vriendinnen zonder hem? Accepteer dat het niet gaat veranderen, dat heb je al geëist en hij doet het niet. Of je gaat de weekenden dat hij op stap gaat zelf ook naar familie of vrienden en kom een dag later dan hem thuis. Heb je geen last van zijn gekke gedoe en geen ruzie. Drinkt hij alleen die uitjes eens in de 3, 4 weken zal het wel meevallen, drinkt hij thuis ook dagelijks zou ik echt overwegen om op te stappen. Als hij verder een schat van een man is die niks geks doet.. verder is het toch koek en ei tussen jullie en overal is wel iets. Stop steeds hetzelfde te doen, ruzie maken en kop weer in het zand in de hoop dat dat de 40e keer opeens wel het resultaat geeft waar je op hoopt. Eerlijk gezegd snap ik nog niet eens waar je op hoopt. Ik vul in dat je hoopt dat hij minder drinkt en nuchter thuiskomt na een avond stappen. Het zou triest zijn als je niet aan jezelf durft toe te geven dat je niet gelukkig bent daar met hem. Als dat zo is: terugverhuizen en je geluk elders zoeken. Ik wens je het allerbeste voor de toekomst. -
Echt straffen doe je door hem te verrassen door flink te zuipen en te blowen evt met een groep vrienden die hij niet kent bij jullie thuis. Gooi gerust wat lievelingsdingen van hem kapot kan gebeuren als je drinkt nietwaar en ga krijsen als een heks als hij er wat van zegt. Dat je ook eens lol wil hebben en een hele leuke gast je drankje na drankje in je handen stopte. Je weet niet meer precies hoe en wat allemaal maar was keigezellig en wat een leuke gast was dat. Dat herhaal je tot hij zelf met een knoop in zijn maag loopt bang wat hij aan gaat treffen als hij thuiskomt. Een paar klappen op zijn wang halfmis natuurlijk en huilschreeuwen dat je het niet langer pikt terwijl je zelf flink gaat zuipen als je schoonouders op visite zijn wil ook weleens helpen. Blijf herhalen wat je allemaal voor hem hebt opgegeven voedt zijn schuldgevoel tot hij groen ziet. Alleen als zijn familie of vrienden er zijn, zonder publiek is er niks aan. Dan krijg je een ander resultaat dan wanneer je het steeds laat gebeuren en zijn sorry na een preek van jou waar hij niet naar luistert voor zoete koek slikt. Kan je ook eens lachen en hij ziet hoe vervelend het is als je partner zich gestoord gedraagt met drank op. Gewoon doen als het misloopt ga je terug naar moeder je mist daar toch niemand. -
Lief meisje. Jou leven gaat om jou. Als jij je niet goed voelt bij zijn actie, wat ook absoluut te begrijpen is daar, een man alleen uit laten gaan drinken is als een kind in de snoepwinkel. Wie ben jij zijn moeder die op hem wacht? Wat een onzin ten tweede. Speel het eens slim. En ga undercover eens kijken wat hij uitspookt, of laat en voor hem onbekende eens acteer deze mannen aanlopen. Doe dit een paar keer, observeer hem en trek je conclusies. Als je nog niet getrouwd bent kun je ook vertrekken. Daarnaast kun je hem ook een spiegel voor gaan houden om hem te laten voelen wat hij doet. Verder als je na het observeren geen erge zaken hebt gezien kun je hem eens meeslepen naar een gesprek met een gelovige priester. Want hij begrijpt niet helemaal wat getrouwd Zijn inhoud in praktische zin. Succes en laat je niet kapt maken, zie het zakelijk, niet emotioneel. Zo kijken mannen nl ook niet dat hij absoluut geen rekening houd met jou gevoel.