dromen komen niet altijd uit
hoi,
ik ben een 31 jarige man met autisme, ik kreeg al meer dan 20 jaar geleden mijn eerste diagnose (PDD-NOS), een aantal jaren later kreeg ik een tweede diagnose (klassiek autisme). Ik kan doorgaans goed met die diagnose leven. Ik zelf heb er minder last van het feit dat ik autisme heb dan mensen die geen autisme hebben. Een aantal elementen van autisme dat ik heb zijn: communcatie problemen, mezelf moeilijk kunnen uiten, ik begrijp de manier van communiceren van mensen zonder (en met) autisme niet. Daarbij heb ik ook een dwang en angststoornis.
Ik zal eerlijk zeggen, ik kan doorgaans goed met autisme leven, toch zo ik liever met iemand anders willen leven. Het liefdesleven van een autist is geen rozegeur en manenschijn. Voor mensen zonder autisme is het al hard knokken, voor mij is het een onmogelijke taak. Toch zal ik een jaar of 13 geweest zijn toen ik al naar een relatie verlangde. Nu ik 31 ben kijk ik terug op een leven (tot nu toe) zonder relatie.
Toegegeven super oud ben ik nog niet, maar als je jaren droomt van iets en dat komt niet uit dan is dat op zijn zachts gezegd: bagger! Anderzijds zie ik om me mensen van wie de relatie kapot gaat, en dan denk ik, alleen zijn is misschen zo slecht nog niet. Andere dromen heb ik niet echt, misschien nog een enkeling. Maar gezien het leven wat ik leef met autisme, lijkt het erop dat ik mijn leven niet zal delen met een vrouw. En dat doet soms zo’n (verschrikkelijk) pijn!
Je zal begrijpen dat mijn seksleven ook bagger is, of eigenlijk heb ik er geen. Ik zou ook niet weten of ik het mis, voor het zelfde geld valt het reuze tegen. Ik ben enerzijds ook trots op (dat mijn seksleven bagger is) i.v.m mijn geloof. Ik geloof dat seks thuis hoort in het huwelijk.
Nu ik de laatste tijd weer eens tegen mezelf aanloop, merk ik dat ik steeds meer op een kruispunt sta. Hoe nu verder? Mijn droom laten varen, of een andere droom zoeken? Mijn leven voelt nu vrij nutteloos.
Misschien wat meer richten op de kleine zegenen van elke dag.
De rit maar uitzitten? Dan probeer er in ieder geval maar het beste van te maken. Het leven is het leven waard, omdat Hij leeft!
Ik hoop door dit te schrijven, dat er meer begrip is voor mensen met autisme, ook op het gebied van relaties.
groetjes en blessings
A.Noniem
-
Jij bent het ook waard om de liefde te vinden! Geef niet op! Je bent nog 31 en dat is nog jong, soms duurt het gewoon wat langer voordat je de juiste vind. -
Misschien moet je eerst van jezelf leren houden, en accepteren dat je autisme heb. Ik lees uit je verhaal dat je autisme vooral in de weg staat. Je zal vast een leuk persoon zijn, en het is goed dat je hier kwetsbaar durft op te stellen. Dat is sterk van je! Geef het niet op, ooit kruist iemand je pad en blijkt het de ware te zijn! Ook jou is dat gegunt! Sterkte! -
Hoi Anoauti88, zoals anderen hier ook al beschreven, heb ook jij recht op liefde en geluk en zal het echt niet onmogelijk zijn... Heb je er wel eens aangedacht om je misschien aan te melden op dating apps? wellicht hou je er leuk contact aan over... en kan je ervaren hoe het is om liefde te voelen van een partner en ook daar hoor meestal een leuk sex leven bij. Je bent 31 dat is nog super jong!!! Geef niet op en misschien is het leuk om eens gezellig de stad in te gaan. En leer van jezelf houden, want ook jij mag er gewoon zijn met autisme en pdd nos. geef niet op!!! Liefs, Sanne -
Volgens mij heeft bart nog nooit een vriendin gehad of hij kan er geen 1 krijgen. Als je zo reageert wilt niemand je hebben Bart. #doeisaardig