Doei

Drie jaar geleden was de liefde tussen mij en mijn ex voorbij. Alhoewel hij nog verder wilde met mij, was ik opgelucht dat het voorbij was. Ik had deze relatie al afgesloten voordat het echte hoge woord eruit was. Vrij snel na het biedingen van de relatie had ik contact met een man (T). T en ik kende elkaar al heel erg lang en hadden in hef verleden al eens gescharreld. T had ook net zijn relatie verbroken. We spraken af, het samen gezellig te hebben omdat we behoefte hadden te knuffelen en bij elkaar te slapen. We kuste heel veel, streelde ect maar ik besloot geen seks met hem te hebben omdat ik bang was gevoel voor hem te krijgen. Dit wilde ik niet zo snel al. Hiernaast was ik bang mijn ex te erg te kwetsen als hij wist dat ik al iemand zag en vooral T, omdat hij wist dat we al eerder ‘samen’ waren. Ik deed het rustig aan. T vond het jammer dat ik mijzelf niet altijd openstelde. Een paar maanden verder gaf T aan dat hij bang was om gevoel te krijgen voor mij omdat hij al het een en ander voelde en dat het te snel zou zijn. Ik begreep niet wat hij met te snel bedoelde. Hij gaf aan dat het krijgen van een relatie te snel zou zijn. Ik schrok van zijn woorden. Ik wil helemaal geen relatie met je op dit moment zei ik. Dus we kunnen gewoon rustig van elkaar genieten. T gaf aan dat hij ook niet wilde dat hij zich zo voelde. Hij wilde ook geen relatie, maar hij kon zijn gevoel niet meer stoppen. Hij was bang dat hij als dit zo door ging wel een relatie met mij wilde. Ik begreep niet waarom we het niet gezellig konden hebben en het hele relatie gebeuren gewoon even niet met elkaar konden bespreken. Hij gaf aan dat hij alleen nog vrienden wilde blijven, omdat zijn gevoel te sterk was en niet klaar was voor dat gevoel. Daarop heb ik gereageerd als een klein kind dat ik hem niet kom zien als vrienden omdat ik meer van hem zou verlangen dan een omhelzing. Ik zou hem toch wel willen kussen. Het gehele contact werd afgekapt. We hadden geen seks gehad dus ik dacht dat ik er niet mee zou zitten. Nou.. dat gebeurde wel. Ik zou om mijn ex moeten huilen maar ik huilde om hem. Ik miste hem heel erg. Na verloop van tijd kwam ik hem wel eens tegen en hadden we toch weer contact. Alleen T was dezelfde niet meer. Hij stuurde soms ineens hoe leuk hij mij vond en dan liet hij ineens een week niets van zich horen. T gaf ook aan dat hij mij niet kon zien omdat hij dan te veel gevoel zou krijgen en dat kon hij er nu niet bij hebben. T zei dat er iets met hem aan de hand was en dat wilde hij niet vertellen omdat hij dingen zelf moest oplossen. We hadden dus wel contact met elkaar maar steeds als ik hem dan ook heeel graag even wilde zien dan wees hij mij af. Ofja, zo mocht ik dat niet zien van hem, maar zo voelde dat wel. Op een dag besloot ik te vertellen dat ik hem te leuk vond en mijzelf heel veel pijn deed door hem niet te mogen zien. Ik verbrak het contact op een mega dramatische manier. Dat ik met hem een geweldige tijd had en hem nooit zou vergeten, dat ik hem alle goeds toewenste. Alsof we jaren in een relatie gezeten hadden. Hij stuurde echter dezelfde soort dingen terug en hij belde nog huilend op of het echt niet anders kon. Dit kon ik niet meer. Een aantal weken verder hadden we (hoe kan het ook anders) soms nog steeds contact. Het was alleen heel oppervlakkig en dit kwam vooral van mijn kant. Ik vroeg dan in een drinken bui of ik een kus mocht komen halen. Hij vond dat heel leuk, en soms gebeurde het dan ook wel, maar meestal zei hij nee. Het is niet goed voor ons, is een zin die hij vaak herhaalt heeft. Ik probeerde mijzelf aan mijn woord te houden en hem niet meer te appen. Als ik niets stuurde, deed hij dit ook niet dus ik hielt mijzelf voor de gek. Ik snapte niet waarom hij al die andere uitspraken gedaan had en miste hem opnieuw. Maar dit kon zo niet. Een half jaar vrijgezel en verdriet om iemand die niet mijn ex was. Het was maar vaag allemaal. Mensen dachten dat ik verdrietig was om mijn ex, maar ik huilde om iemand anders. Ik mocht hem niet meer appen van mijzelf. Probeerde eens echt te gaan genieten dat ik weer vrijgezel was (en dat heb ik gedaan). Veel lol en plezier gehad weer met vriendinnen en met mannen. Na een aantal maanden kwam ik R tegen. Dit was en is een hele lieve mooie man. Bij hem bleef het niet bij een nachtje en we gingen daten met elkaar. Toen T hier weet van kreeg is hij mij veel berichten gaan sturen dat ik ons een kans moest geven en dat ik dit niet kon maken. Ik was daardoor wel eens in de war. Ineens wilde T alles met mij doen wat ik die maanden daarvoor zo van hem verlangde. Maar ik had R leren kennen en dat voelde heel goed. Vertrouwd en hij besloot Nooit zomaar om mij weken te negeren. Alsnog ben ik wel eens bij T geweest en heb ik met hem gezoend. Toen R aangaf klaar te zijn met mij, merkte ik dat ik hem niet kon en wilde verliezen. We hadden het heel fijn samen. Ik heb toen de situatie uitgelegd en hem verteld dat ik een beetje in de war was. R begreep dit en gaf mij nog een kans. Deze kans heb ik aangegrepen. T op de hoogte gebracht dat het niets meer kon worden tussen ons. T heeft op dat bericht alleen maar gestuurd; leuk toch, prima voor jullie. We zijn nu inmiddels 3 jaar verder. Ik ben zielsgelukkig met R. Dit verhaal gaat alleen niet over R, maar over T. Daarom rond ik af met T. T en ik hebben geen contact meer behalve als we elkaar per ongeluk tegen komen op een feestje oid. Een aantal weken terug zag ik T weer sinds 1 jaar ofzo. Toen ik hem zag had ik heel veel zin om met hem te praten en hij ook met mij. We kwamen veel te dicht bij elkaar in de buurt en hij fluisterde in mijn oor: wij hebben nooit seks gehad, maar alles wat we deden was zo fijn, kun je nagaan als we wel seks hadden gehad. Hij fluisterde ook; kom we gaan dansen, je vriend kijkt niet. Ik zei dat hij een sjansbal was en niet zo moest doen. Maar ik voelde mijzelf warm worden. Opeens zei ik tegen R dat we naar huis gingen. De dagen erna heel veel aan T gedacht. T heeft daarna contact met mij gezocht maar ik heb hem verteld dat hij mij niet mag en kan appen. T zei dat te snappen. Gisteren heb ik toch ineens een bericht van hem ontvangen met de vraag of ik hem een kans kan geven. Hij mist me. Hij wil me zien. Maar ik ben gek op R. En T zien zal alles weer in de war maken. Ik houd van R. Ik heb besloten niet op T te reageren. Nu ik gelukkig ben, wil hij ineens wat van mij. Ga weg T. Doei.