Mijn vriend
Hallo ik wil even mijn verhaal kwijt.
Ik en mijn vriend zijn bijna 8 jaar samen en hebben een kind van 2 jaar. Mijn vriend heeft een fulltime baan maar als hij thuis komt heeft ie vaak geen tijd voor mij (wel sex). Wij zijn in ondertrouw. Maar vaak erger ik me aan dat hij thuis komt vrijdags en beloofd om gezellig met mij een film te gaan kijken. Hij gaat alleen douchen en ik zie hem niet weer. Dus ik dacht ik loop naar boven vragen of we nog die film gaan kijken. Maar ineens heeft hij geen tijd voor me en zegt ik wil alleen zijn ben verhaal aan het schrijven of van nee we nodigen mijn kamaraden wel uit is gezelliger. Hij wil altijd alleen zijn of met een Kamaraad. En ik vindt wel jammer omdat ik elke dag thuis zit met een kleine en dat voelt vaak alleen.
Het voelt alsof hij niet bij me wilt zijn en niets leuks met mij wilt doen. Vervolgens schrijft hij dus een lap tekst naar zijn zus van hoe geweldig zei is en ik krijg nooit zoiets van hem. Houdt hij nog wel van mij denk ik soms. Ik heb altijd alles voor hem over en zet hem altijd voor mij. Hij zet zichzelf altijd voor mij.
Hebben jullie soms tips?
-
Beste Lisa, jullie waren heel erg jong toen jullie elkaar leren kennen. Hoe lang is het gaande zo met je vriend dat hij geen aandacht aan je besteedt? Je bent niet gelukkig dan zou ik zeker niet gaan trouwen, dit hou je niet vol. Je zit de hele dag thuis zeg je, waarom zoek je geen baan of andere bezigheden buitenshuis? Je wereld wordt dan groter. Maar ik zou zeker met hem gaan praten en hem even wakkerschudden. Als hij niet naar je wil luisteren, stuur hem dan ook maar een verhaal. En nog een tip, je schrijft dat je altijd alles voor hem over hebt. Stop daarmee, je cijfert jezelf helemaal weg. Denk ook aan jezelf. Het is nooit goed om alles voor je partner te doen, het is geven en nemen in een relatie maar dan wel van beide kanten. -
Als jij je nou al niet happy gaat voelen in je relatie, gaat trouwen niet dat extra stukje geven dat jij je wel happy gaat voelen. Wat ik in een relatie heb geleerd is niet je leven gaan geven voor een ander als het niet van twee kanten komt. Het komt nu vooral van jou kant, en weinig van zijn kant. ook al heb je aangegeven wat jij graag wilt. Ik geloof er niet meer in dat mensen veranderen. Zet jezelf op nummer 1, en dat is niet egoïstisch, maar je leeft maar 1 keer, dus zorg in dat wat je doet dat jij gelukkig bent! Er zijn zo veel oudere echtparen die niet gelukkig zijn geweest met elkaar, maar niet durfde te scheiden vanwege hun geloof en schande. Nou leven we in een andere tijd. Ik zie dat je nog 23 jaar bent, zie jij je nog 50 jaar met deze man in deze situatie? En eigenlijk geeft hij al een beetje aan dat hij liever alleen is, dan met jou op de bank. Dat is in mijn ogen een stille hint. Voor je kind is het misschien niet leuk, maar kinderen voelen heel goed aan als de situatie niet fijn is. En wanneer jij je ongemakkelijk voelt. Dus kies ook voor je kind een stabiele en goede situatie. En mijn gouden tip! Luister naar je hart en naar je gevoel, als dat het zegt dat het niet oke is dan is dat ook zo! -
Beste Lisa, Normaal gesproken reageer ik nooit, maar dit keer kon ik niet om je verhaal heen omdat ik het niet juist vind zoals je partner zich gedraagt, naast dat hij jou geen aandacht gunt, geeft hij deze dus blijkbaar ook niet aan JULLIE kindje. Beiden naar mijn mening not done! Jammer dat je partner zich zo gedraagt. In een relatie moet beide kanten investeren. (Al kan ik wel begrijpen dat iemand die werkt ook even wat tijd voor zichzelf wenst om aan eigen hobbys etc toe te komen, maar dit is te overdreven, je bent natuurlijk ook een gezin) Ik zou dit met hem delen middels en brief, dan kun jij rustig nadenken over wat je wil zeggen, zonder dat er hoge emoties bij komen spelen en je partner dit rustig lezen, verwerken en op reageren. Daarnaast geef je aan de hele dag alleen thuis te zitten. Dat is niet gezond, een leuke parttime baan of zo lijkt me erg goed voor jezelf. Dan doe je leuke contacten op, je bent niet alleen mama en partner. Wie weet vind je daardoor leuke kennissen/vrienden om zelf ook wat mee te ondernemen en niet compleet afhankelijk te zijn van zijn aandacht. (Zo komt het bij mij over) Je bent een jonge meid, ga de wereld ontdekken. Als je partner wil kan hij dit met je doen. Begint hij tegen te sputteren heb je eigenlijk je antwoord al. Dan ben je alleen maar makkelijk om voor jullie kindje te zorgen, bij de hand voor de regelmatige zaadlozing en dat is niet wat je verdient. Je verdient veel meer dan dat. Ik hoop dat je er wat aan hebt en succes.