Vriendin

Oke ik erger me echt heel erg aan een vriendin. We kennen elkaar echt al sinds dat we 3 ofzo zijn. Vroeger waren we wel soort van “bff’s” maar ook weer niet. We woonden bij elkaar in de buurt dus we speelden best vaak met elkaar. Maar zij wilde ook vaker met andere vriendinnen spelen en ik niet per se en vaak was ik verdrietig als zij niet met mij wilde spelen zeg maar.

Op de basisschool ging ze ook veel met andere mensen om en ik maakte ook gewoon m’n eigen vrienden zeg maar, maar toch waren we nog wel steeds bff’s. Maar in groep 4 tot groep 6 ofzo ging ze bijna niet meer met mij om en alleen nog maar met andere mensen. Kwam vooral omdat we niet meer in dezelfde klas zaten enzo. Maar we hadden geen ruzie ofzo. We zaten ook allebei op volleybal, maar zij ging er na 2 jaar af, wat ik best wel jammer vond.

Op de middelbare school kwamen we weer bij elkaar en gingen weer heel erg met elkaar om. Op een gegeven moment ging ze toch weer heel erg om met andere mensen en ook weer heel erg met één zo’n persoon waar ze dus ook al op de basisschool mee om ging, die ik niet zo mocht… Ik hield me maar weer
een beetje afzijdig. In de 3de gebeurde er allemaal dingen in haar leven waardoor ze eigenlijk weg ging van school en een erge achterstand opliep met school (waardoor ze nu nog niet klaar is). Ze vertelde toen tegen mij dat ik de enige was van alle mensen met wie ze om ging die nog normaal bleef doen tegen haar ofzo. Ik maakte ondertussen echt goede vriendinnen op de middelbare school en ik vond het echt gezellig met hen.

Toen ging ik studeren en ik heb nu niet echt hele goede vrienden, maar ik heb nog wel contact met die vrienden van de middelbare school. Terwijl zij eigenlijk al die tijd alleen mij had… Daarnaast deed/doe ik nog steeds volleybal en dat vond/vind ik ook nog steeds heel leuk. Maar afgelopen jaar hadden we heel weinig mensen dus toen vroeg ik aan haar of ze misschien weer op volleybal wilde komen zodat we toch nog een team konden vormen.

En toen begon ik me eigenlijk heel erg te irriteren…. Zeis heel erg aanhankelijk aan mij zeg maar. Met sommige mensen uit m’n team zit ik al jaren bij elkaar en wij kennen ook allemaal andere mensen van de club en we kunnen daar dus ook super leuk over praten en alles. Maar bijvoorbeeld als ik dan iets zeg over iemand uit een ander team tegen iemand die al langer bij mij in t team zit dan bemoeit ze zich er meteen mee en wil alles weten, terwijl er niet echt een verhaal is om uit te leggen maar dat die persoon gewoon een bepaald type is die alleen wij kennen omdat we diegene al zo lang kennen en zij niet (hoop dat je dat een beetje snapt).

Verder ben ik nu ook een van de betere uit het team (sorry wil niet arrogant klinken…) en daardoor hebben we een soort aanvoerdersgroepje in het team, wij regelen heel veel enzo en bespreken veel dingen (over bijvoorbeeld het inzicht in het spel enzo) die de andere mensen uit het team niet begrijpen ofzo (oke dit klinkt allemaal best arrogant maar ik kan het niet precies uitleggen…), maar die vriendin wil er ook steeds bij betrokken zijn.

Als we onze sportschoenen aan het aantrekken zijn gaat die vriendin ook gewoon steeds echt 1 cm naast me zitten terwijl die bank 500 meter is en soms probeer ik wel afstand te creëren door m’n tas er tussen te zetten
maar dan gaat ze bijvoorbeeld dus ook 1 cm naar die tas zitten. Ik vind t echt super ongemakkelijk en ik wil gewoon vrijheid hebben ofzo. Naar de training is t een kwartiertje met de auto ofzo, maar op de fiets is t een halfuur. Ik heb m’n rijbewijs al en zij nog niet. Dus elke keer voor de training/voor een wedstrijd vraagt ze of ze met mij mee kan rijden en ik vind t best wel vervelend omdat ik echt een kwartier om moet rijden om haar op te halen. Soms ben ik niet op tijd omdat ik nog laat op school moet zijn, dus dan kom ik een kwartier/half uur later. En die vriendin weigert dus gewoon te fietsen ofzo, want dan vraagt ze dus gewoon aan haar moeder of die haar wil brengen en dan moet ze dus alsnog weer mee met mij terug rijden.

Eergister heeft de aanvoerder een bericht in de groepsapp gegooid met dat we woensdag een oefenwedstrijd hebben enzo, met alle informatie erbij. Ik wist m’n rooster nog niet dus ik wist ook nog niet of ik kon rijden. Maar zij had al meteen gevraagd aan mij of ze met me mee kon rijden, ik antwoordde toen dat ik nog niet wist of ik op tijd kon zijn. 2 mensen hadden aangeboden in de groepsapp om te rijden (wat al genoeg was) en bijna iedereen had al gevraagd aan die mensen of ze mee mochten rijden enzo, maar zij nog niet omdat ze er dus waarschijnlijk nog steeds van uit ging dat als ik op tijd was ik wel weer zou rijden. Dus ik zei vandaag in de groepsapp dat ik ook graag met iemand mee reed omdat ik op tijd zou zijn, maar ik niet de auto kon lenen. Reageert die vriendin een kwartier later ook of ze met iemand (dezelfde persoon als waar ik bij mee rij) mee kon rijden, like dat kon je toch al veel eerder vragen….??? Ik voel me gewoon echt niet meer vrij en moet altijd maar rekening houden met haar.

Ik merk ook dat ik veel moeilijker met haar om kan gaan ofzo, omdat we niet meer dezelfde humor/interesses hebben. Altijd als we t over vroeger hebben zegt ze ook altijd dat allemaal mensen echt stom waren en alles en dat ze bijvoorbeeld raar/gemeen deden, terwijl sommige van die mensen echt goede vriendinnen van me waren en ik nooit iets gemerkt heb dat ze raar/gemeen deden. En gewoon andere dingen die ze zegt irriteren me ook gewoon omdat ze echt nergens op slaan. Idk misschien ligt t aan mij, maar oke…

En ik ben nu dus zo’n beetje de enige persoon waar ze mee omgaat, maar ik wil gewoon vrijheid en niet steeds met haar ergens heen (ik ben dit jaar bijvoorbeeld echt al 3 keer naar de dierentuin geweest terwijl ik
normaal misschien 1 keer per 2 jaar zou gaan), maar ik vind het lullig om haar ook te laten vallen ofzo. Ohja en misschien ziet ze ook wel dat ik “leuker” doe tegen de mensen op de volleybal ofzo dan als ik alleen met haar ben (dat ligt er overigens ook gewoon aan dat ik anders ben met een groep mensen dan met 1 persoon) en ik vind t ook kut als ze zich daar slecht over voelt ofzo.

Ik vind het gewoon zo vervelend en ik merk aan mezelf dat ik steeds gemener reageer op haar terwijl ik het aan de andere kant ook zo lullig vind. Maar soms lijkt ze het ook gewoon super gezellig te hebben met iemand anders uit het team, maar dan vervolgens na de training/wedstrijd gaat ze weer heel erg aan mij hangen.

Ik weet ook gewoon echt geen manier om het tegen haar te zeggen zonder haar echt super onzeker te maken. Door al die dingen die ze heeft meegemaakt is ze zó onzeker geworden dat ik bang ben dat als ik iets tegen haar zeg erover dat ze het gevoel heeft van “als … al vindt dat ik irritant bent dan vinden andere mensen dat al helemaal” en dat ze dan bijvoorbeeld helemaal niet meer probeert om met andere mensen om te gaan ofzo… Ze wordt dan gewoon nog onzekerder en ik vind het zo sneu, maar aan de andere kant trek ik dit echt niet veel langer meer en ben ik echt bang dat ik een keer tegen haar uitval…