Verdriet om mijn kleinkind
Ik hoorde vanmiddag dat mijn kleindochter overleden is. Zij was nog maar 5 maanden. Mijn dochter lag in het ziekenhuis in België omdat het kind ziek was. Zij stond een nier aan haar af. Ik was trots op haar. Het komt vast goed met de baby. Maar er kwam een kink in de kabel. Ik las op haar email dat Faye zo heet haar dochter overleden is. Ik voelde eerst ontkenning. Maar mijn partner zei ook dat het zo is. Ik ben er kapot van. Mijn 2 andere zoons kunnen geen kinderen krijgen door bepaalde genen. Mijn dochter is ook niet mijn echte dochter. Maar we houden van elkaar als moeder en dochter band. Zij heeft ook geen ouders meer. Van een afstand kan ik niks doen. Ik kan alleen hopen dat zij een lieve partner tegenkomt die van haar houd en gelukkig kunnen worden met nog een baby. Ik hou veel van baby,s en geef het graag liefde. Een baby kan mij rust geven. Ik zelf heb er ook verdriet van dat ik een baby in me buik had verloren waarvan ik wist dat het een meisje was.
-
Jeetje wat heftig Gecondoleerd! -
Heftig zeg, heel veel sterkte! Ook met het verlies van uw eigen kindje, al is dat langer geleden.