verdriet
hoe te beginnen nou ja bij het begin denk ik dan maar
waar het om gaat is ik heb een best wel lieve moeder maar, helaas heeft ze ook een hele gemene slechte kant
en nou ja als je tegen der in gaat dan is het hek van de dam
dat ze dag in dag uit de zelfde lang speel plaat afdraait dat mag je dus niet zeggen he
want dan ben je fout en lijk je op der ex enz enz , dus na ja dan leer je wel gewoon niks te zeggen
maar dan krijg je weer je bent in kwade bui enz enz , dus hoe je het went of keert je doet het kwa dat nooit goed
geld is ook een heel belangrijk iets in der leven omdat ze als kind zijnde weinig heeft gehad , ik snap het wel maar ja rekeningen moeten toch betaalt worden , en dat doet ze ook wel maar ja elke keer als der iets omhoog gaat dan daar maanden over door gaan enz enz
en over alles klagen dus na ja ik denk dat we het maar moeten nemen zo als het is en voor de tijd dat ze der nog is maar gewoon soms een ruzie voor lief nemen , dan me eigen een hart kwaal kweken
nikky
-
Je bent 44 dus neem aan dat jij je eigen gezin /leven hebt. Ik lig ook soms in de clinch met mijn dominante moeder. Ik heb gewoon echt soms strijd met haar. En inderdaad de rekeningen moeten betaald worden dat hoord erbij. Ik herken een hoop in je verhaal. -
beste doos dat zeg ik het is een best mens maar ze leeft in het verleden , en elke dag dag in dag uit is het als je iets vertelt ja maar die en die , en dan vooral altijd over me vader en me zus , en na ja gisteren zei ik allen dan van oke moet het elke keer met alles op die ouwe of wie dan ook uit komen nou hek van de dam , ik ben vandaag ook lekker thuis gebleven had der geen zin in , moest gewoon even van , van alles bij komen ik was ook pas om 11 uur wakker heb daarna lekker gewoon wat dingen in me huis gedaan en daarna ben ik lekker tv gaan kijken en dat doe ik nu eigenlijk nog steeds het is niet zo dat ik ruzie met der wil maar , ik mag toch ook wel een keer zeggen moet het altijd maar der op neer komen dat het weer over jou gaat . nou ja schijnbaar mag dat niet maar het maakt het voor mij nog makkelijker , zei ik al niet veel zal ik nu nog veel minder gaan zeggen . en als ze dan al vraagt wat der is dan zeg ik allen maar van o niks hoor want wat moet der zijn wie weet gaat het helpen soms moeten we maar denken , van we kunnen ze nog maar kort bij ons hebben dus soms moeten we dingen maar voor lief nemen