Mijn baan
Beste allemaal,
ik wil even iets met jullie delen en wellicht lucht het me op om het van me af te schrijven. Sinds november vorig jaar heb ik een baan als manager in een horeca bedrijf ik vind et opzich een super leuke baan en ik verdien een goed salaris maar het valt me erg zwaar. Er zijn daar alleen maar parttimers in dienst en die willen niet werken of alleen als het hun uitkomt, eigenlijk ben ik de dupe van een slechte leiddinggevende voor me waar blijkbaar alles kon en mocht. ik vind het niet erg om een keer harder te lopen als iemand vrij wilt persee maar het is 5 dagen zo.. nu dat het mooie weer aankomt zitten we helemaal vol elke dag en sta ik met iemand die er nog maar net werkt en niet veel kan en nog te veel moet vragen waardoor alles op mijn schouders komt als ik vraag of iemand bij kan springen een paar uurtjes zeggen ze allemaal andere plannen te hebben, helaas kan je van parttimers niks verwachten omdat ze allemaal een 0 uren contract hebben en aangezien we nu al met mensen te kort staan kan ik ze ook niet waarschuwen dat als ze niet komen ze worden ontslagen. Ik ga steeds vaker met tegenzin naar mijn werk om dit soort dingen dat ik alles alleen moet doen daar en er totaal geen structuur in het team zit niemand heeft iets voor elkaar over, nu komt Hemelvaarts dag eraan en staan we weer met 3 man wat natuurlijk veelste kort is (het is een best groot restaurant + terras ) maar als ik hun erop aan spreek word ik aangevallen en krijg ik opmerkingen zoals: Als ik niet kan kan ik niet. tja dan sta je ook even met een mond vol tanden want dat is natuurlijk ook zo, ook heb k al een paar keer gezegd dat ik dan andere mensen aan neem en hun minder in rooster waarop ik arrogante blikken krijg, en aangezien niemand op onze vacature reageert is het ook allemaal lastig. Me baas die is er dus nauwelijks want die heeft nog een paar andere bedrijven en hij vind dat ik het zelf moet oplossen (heb al een aantal dingen bespreekbaar gemaakt) maar helaas gaat dat niet zo makkelijk want die meiden werken daar allemaal al langer als dat ik doe en zijn andere leiding gewend waar blijkbaar hee lveel mocht en kon, voor het goede zouden hun uit het team moeten gaan en een paar nieuwe frisse mensen aangenomen worden die weten dat ik daar de leiding geef en mijn regels daar gewoon gelden, het lastige is ook dat de vrouw van de baas ook werkt in ons team maar die heeft kids en is er weinig maar die vind altijd alles wel best als mensen vrij willen terwijl het eigenlijk niet kan (en personeel eerder naar haar toe hobbelt voor dat soort dingen) als iemand a zegt kan ik niet meer b zeggen, ik heb het idee dat als ik hier te lang mee doorga dat ik thuis kom te zitten met een burn out en daar zit ik ook niet op te wachten.
heeft iemand misschien tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan?
-
Ik vind dit een enorme opsomming van "knelpunten". Je word manager met een goed salaris, juist om deze knelpunten op te lossen, te hanteren (managen), dat is juist de inhoud van je baan. Als je na een half jaar daar zo tegenaan loopt, lijkt voor mijn gevoel deze baan niet bij je te passen. Burn-out bestaat niet trouwens. Vroeger heette dat overspannen. Het is een verzamelterm die heel veel mogelijk andere problemen bedekt die daar onder liggen. Je kunt wel depressief worden of dystym, of een persoonlijkheidsprobleem blijken te hebben, of nog 100 varianten. Burn-out komt niet voor in het handboek van psychiaters, dus feitelijk is het niets. -
Ik kan me haast niet voorstellen dat iemand die zonder hoofdletters, alinea's en punten schrijft manager is. En dan heb ik het nog niet eens over de taalfouten. Maar dit soort problemen krijg je dus als je mensen een 0 uren contract geeft. Misschien is dat ook wel de reden waarom niemand op vacatures reageert. En het is de manager die ervoor betaald wordt om het op te lossen. -
je bent manager en je wordt ervoor betaald om problemen op te lossen. Kan je niet een vergadering organiseren? Wie niet kan(lees: geen zin heeft)heeft dan pech, tegen nieuwe regels kan men niet meer tegenin gaan. Jij bent de leidinggevende en niet de vrouw van de baas. Dus als zij A zegt kan je best wel B zeggen. Stel een aantal regels op waar iedereen zich aan moet houden. Dan ben je maar niet popi jopie, je staat boven hun. Ben je daar soms bang voor? Dan ben je niet geschikt voor die baan. Stel je hebt op een drukke dag weer te weinig personeel, bel je baas op en zeg dat je gesloten blijft want er is geen personeel. Als hij hart voor zijn zaak heeft dan luistert hij wel. En doet hij dan niet? Zoek dan maar een andere baan. -
..ik snap dat het lastig en frustrerend kan zijn als personeel niet luistert, dat je met te weinig personeel werkt en veel op jou neer komt. Het is inderdaad jouw taak om te managen etc. Misschien een idee om een frisse wind er door heen te jagen en consequenter te zijn ! Zie je deze job als een uitdaging of als een last ? Ga kijken wat je nog motiveert en of jezelf er mee door wilt gaan. Een burn out (waar ik wel in geloof...in tegenstelling van Blauwe Bennie...want heb er zelf 1 helaas)daar heb je niks aan. Mogelijk is een andere job beter voor jou, maar dat kan je zelf het beste voelen... Sterkte en succes !!!!