Ik voel mij alleen

Sinds 1,5 jaar ben ik gescheiden. Ik heb altijd gedacht dat ik me prima in mn eentje kon redden en op zich is dat ook wel zo maar het alleenstaande moederschap (met 4 pubers en een baan) valt me zwaar. En als ik eerlijk ben voel ik me ook gewoon alleen.
Ik val ook op de verkeerde mannen in de zin dat ze emotioneel niet beschikbaar zijn. Ik heb kort gedate met een getrouwde man (niet doen!) en nu heb ik iets met een man die volgens mij bindingsangst heeft en tegen een burnout aan zit. Inmiddels heb ik hem maar losgelaten omdat ik er diep ongelukkig van werd. Ben een beetje klaar met die kerels ook.

Kortom: het is klote 🙂 En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik het heel moeilijk vind om gewoon in mn eentje gelukkig te zijn. Alsof ik er iemand (een man) voor nodig heb. Ik vind het vooral moeilijk als ik mensen samen zie: gelukkige stellen die samen de hond uitlaten, samen fietsen, boodschappen doen, dat soort simpele dingen.
Dat wil ik ook! En de man in mijn leven is te druk met zichzelf en laat soms dagen niks van zich horen. Daar heb ik dus ook geen donder aan..

Ik heb totaal geen zin in sociale dingen en ga dat ook uit de weg. Wandelen in het bos vind ik nog wel een soort therapeutisch maar dan word ik vaak zo overmand door emoties…
Het voelt eigenlijk zo leeg (zeker als de kinderen er niet zijn) en ik zou zo graag weer happy zijn. Gewoon vanuit mezelf…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • mir 29-11-2016 09:19
    Laat jouw geluk niet van een man afhangen !! Kijk waar JIJ blij van wordt/energie van krijgt en ga dat doen, jij hebt ook recht op eigen tijd waarin je leuk hebt. Ga op een vereniging waar je mogelijk vriendschappen gaat krijgen. Je kan er ook aan denken, healings te krijgen of met een psycholoog te gaan praten over jouw depressies etc. Ik moet zeggen dat ik jou een sterk persoon vind. Sterkte met alles !!!! Liefs Mirjam
  • Eddy 01-12-2016 21:56
    Hey , ik begrijp jou heel goed , zelf heb ik ook 4 kids gehad ( toen nog wel getrouwd ) dit brengt veel werk met zich mee , en dan nog gaan werken . zelf ben ik alleen en zoals jij je voelt , zo voel ik mij ook , ik denk alsmaar dat ik een vrouw zou moeten hebben , om niet alleen te moeten zijn , ik zie ook overal koppels gezellig samen van alles doen , en ga ook regelmatig weg ( wandelen ) maar je blijft alleen , en jij dan die kinderen erbij , het is niet gemakkelijk een man te vinden die zich daar wil voor opofferen , ze willen vrijheid . ik heb ook geen vrienden om naar toe te gaan , en alles wat sociale contacten betreft , heb ik geen zin om daar naar toe te gaan , zelf wil ik ook terug gelukkig zijn met iemand , met het alleen zijn ga je ook veel piekeren , probeer toch meer buiten te komen , wandelen waar mensen komen , een terrasje , zoek contact , en begin gewoon met vriendschap , babbelen helpt wel echt , gewoon even weg van huis , praten is de beste manier om gelukkig te worden , en doen waar je echt zin in hebt .