Trouwen, maar meer om anderen te pleasen
Hallo allemaal.
Ik zit met een zeer gevoelige kwestie in mijn maag.
Ik heb er letterlijk buikpijn van.
Ik probeer het verhaal zo kort en duidelijk mogelijk te vertellen want anders ben ik morgen bog aan het schrijven.
Wij zijn een jaar geleden trotse ouders geworden van een dochter.
Die mijn achternaam heeft gekregen. Ook heb ik nog een andere dochter uit een eerdere relatie, ook zij draagt mijn achternaam.
Nu gaan mijn partner en ik over plus minus 3 weken trouwen.
Maar eigenlijk wil ik helemaal niet meer trouwen! Al het gedoe, en gezeur met ouders eromheen heeft voor mij de hele dag bij voorbaat al verpest.
Wij hadden een datum, toen kon de ceremoniemeester niet. Dus wij moesten de datum verzetten, nou een hoop gesteggel met a.s schoonouders want die gingen waarschijnlijk! een paar dagen later met vakantie dus het ‘moest’ de oude datum blijven. Ceremonie meester hemel en aarde bewogen om toch bij de oude datum aanwezig te kunnen zijn.
Dat is geregeld.
Toen was het volgende, bij toeval liep ik tegen een leuke jurk aan, schoonmoeder trok direct haar portomonnee. Dat is natuurlijk heel erg aardig. Maar ik heb acteraf een pakje gevonden waar ik mij veel prettiger in voel! Maar (en dat kan ik wel begrijpen) mijn partner zegt dat ik het niet kan maken om mijn eigen gevonden pakje aan te trekken want dat is niet eerlijk tegenover mijn a.s schoonmoeder. Dus ik moet iets gaan dragen waar ik mij niet prettig in voel..
Nu is het zo omdat mijn moeder wat lelijke dingen over mij en mijn partner heeft gezegd zij niet welkom is op de bruiloft, anders komen a.s schoonouders niet dat is ook echt zo tegen mij/ ons gezegd En van mijn kant, mijn vader niet. Die vanuit Ierland overkomt. Ze zijn gescheiden en mijn vader wil haar absoluut niet zien…
Daar zijn mijn zussen weer boos over want die vinden dat ik het niet kan maken om onze moeder niet uit te nodigen. Kan ik ook begrijpen.
Er speelt nog veel meer, maar als ik dat hier ga meedelen ben ik te bang dat de ware indentiteit bekent wordt dus dat doe ik niet.
Maar de andere dingen die spelen zijn ook zeker niet rooskleurig!
Ik heb het gevoel dat de hele trouwdag meer is om anderen te ‘pleasen’ want het moet allemaal omdat anderen…..het is totaal niet meer als iets om ontzettend naar uit te kijken, maar als de dag des oordeels……
Wat moet ik nou? Afzeggen is ook geen optie meer, alles is al geregeld.
Maar voor mijn gevoel is het een groot schijnhuwelijk.. Alles voor de anderen…
-
Oei wat een lastige en vervelende situatie zit je. Ik zou zeggen je moet doen waar jij je goed bij voelt, het is immers jouw/jullie dag. Ik begrijp wel dat je man wilt dat je die jurk van je schoonmoeder aan trekt. Ze heeft nu eenmaal die jurk al betaald dan had je beter wat eerder kunnen zeggen dat je je er niet prettig bij voelt. Ma goed buiten dat je kan niet iedereen tervreden houden in een situatie als deze. Bespreek dit met je man en kijk wat hij er van vind. Misschien dat jullie er toch samen uit kunnen komen. Het is immers jullie dag en die mag niet verpest worden door andere personen omdat die niet met elkaar over weg kunnen. Wie komen wil is welkom en wie niet komen wil ja jammer dan. Dat is ieders zijn eigen keus. Veel suc6 met de situatie en ik hoop van harte dat het toch nog een leuke en gezellige bruiloft voor jullie word. -
Gaat vast gezellig worden jullie bruiloft! Waarom kan je niet meer terug of afzeggen? Ik zou alles snel terugboeken en een verre reis plannen voor de komende jaren. Alleen! -
Maak je het in je hoofd niet een beetje lastiger dan het is? De datum staat vast, das één. Je lunt tijdens de ceremonie de jurk aantrekken en tijdens de receptie je pakje. Das twee. Wat je (schoon)ouders betreft zou ik op mijn strepen blijven staan: wie zich niet denkt te kunnen gedragen op jullie dag, mag thuisblijven. En wie toch op komt dagen houdt zijn/haar fatsoen en anders mogen ze vertrekken. Als ze hun sores zelfs niet voor hun kinderen voor één dagje in de ijskast kunnen zetten, zijn ze wel héél flauw bezig. Zet ze als ze op komen dagen ze ver mogelijk uit elkaar en als ze elkaar in de haren vliegen, mik je het hele zootje in één keer de stoep op. Kop op meid, je hebt een leuke vent gevonden en die wil de rest van zijn leven bij jou zijn. Al het andere is ballast en totaal niet belangrijk. Maak er een mooie dag van. Ik wens jullie een heel goed leven toe samen. -
Waarom zou je niet kunnen afzeggen? Dat kan altijd. En als ze vragen waarom: je hebt 't hierboven duidelijk verwoord. Als het niet goed voelt, moet je het niet doen. Anders krijg je er spijt van. Als ik 't zo lees, lijkt het ook wel dat je wat meer moet opkomen voor je eigen mening. Als jij iets wilt dragen waar je je prettiger in voelt, moet je dat gewoon doen. Denk wat meer aan jezelf dan aan anderen. Want waarom moesten jullie de datum veranderen voor je ceremoniemeester? Hij/zij had zich ook aan jullie kunnen aanpassen en als dit echt niet had gekund; dan maar niet op de bruiloft en een andere ceremoniemeester kiezen) Er zijn altijd opties die wel passen bij wat jullie willen. Je moet wel je eigen grenzen aangeven, anderen zullen dat niet doen. Belangrijkste is je dit bespreekt met je partner en een voor jullie passende beslissing neemt. Succes! -
Ik denk dat je al heel lang je mening voor je houdt en nu overal aan irriteert en alles groot maakt. Het is JOUW dag, jij bepaalt wat je draagt, JIJ bepaalt wanneer (met je partner natuurlijk). Lief van je schoonmoeder! Leg haar dit uit, miss kan er nog wat geregeld worden. Denken in oplossingen, niet in problemen!! Als jij jouw ouders erbij wil, nodig jij ze gewoon uit! Wat jouw schoonouders er van vinden? Hun probleem. Niet belangrijk, zet ze lekker uit elkaar. Als je je moeder niet uitnodigt, zal dat altijd tussen jullie in blijven staan. Hoe ga je haar dat uitleggen? Tis en blijft je moeder. Je trouwt omdat je van hem houdt! Maak je dag en maak het vooral niet te moeilijk voor jezelf.