Twijfel over relatie
Mijn man en ik zijn 5 jaar samen en bijna 2 jaar getrouwd. We hebben samen een dochter van 11 maanden. Ik twijfel al een tijdje over onze relatie. Vooral na de geboorte van mijn dochter. Ik ben nu huismoeder die vanuit huis werkt. Ik werk alleen niet veel.
Ik voel geen waardering van mijn man voor wat ik doe en wat ik gedaan heb. Zo heeft hij ook nooit gezegd dat hij trots op mij is na de bevalling. Ik heb een snelle bevalling gehad en hij heeft er weinig van mee gekregen. Achteraf laat hij weten dat ik een makkie heb gehad volgens hem.
Verder doet hij bijna niks in het huishouden. Logisch als hij zo veel werkt,maar hij hoeft het niet te verslonzen en alles op mij schuiven. Met onze dochter bemoeid hij zich ook niet veel en doet haar alleen in bad of bed als ik niet kan .
Maar het ergste vind ik dat ik de waardering en trots mis.
We hebben nu over om een 2 kindje hopen te krijgen. Maar aan de andere kant twijfel ik erover om bij mijn man te blijven.
Ik weet op dit moment niet wat ik moet doen
-
ik weet niet of een 2e kindje wel zo verstandig is als je twijfels hebt over je relatie. een 2e kindje maakt deze echt niet beter. Heb je er weleens met je man over gepraat? miss is hij zich er niet zo van bewust dat hij zich als een eikel gedraagt. -
Zet een tweede kindje maar voorlopig en je hoofd en ga eens een keertje communiceren met je man. Vertel wat je dwars zit. Waarom moet een man zeggen dat hij trots is op zijn vrouw na een bevalling? Verlang je dat van hem? Misschien is hij geen prater. en die opmerking dat je een makkie hebt gehad, misschien bedoelt hij het niet zo maar komt het wel zo bij jou over? Dus praten en niet aan een tweede kindje beginnen want als jullie uit elkaar gaan dan zijn er 2 kinderen de dupe. Dus ga PRATEN!! -
Vervelend dat jij je verwaarloosd en ondergewaardeerd voelt. Waarschijnlijk voelt je man zich ook zo en werkt hij daarom zo veel. Dat is de manier van mannen om waardering te krijgen, namelijk. Ken jij het boek 'Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus'? Jullie (man / vrouw) spreken een hele andere taal. Je kunt wachten tot Sint Juttemis, je man zal je niet zeggen dat hij trots op je is, tot je het hem vraagt. Door hard te werken toont hij dat hij jullie waardeert, hij wil op deze manier voor jullie zorgen. Lijkt mij een goed plan om hierover een keer met elkaar te praten, zonder dat je hem vertelt wat hij allemaal fout doet en meer erop ingaat wat jij nodig hebt. En ook duidelijk aangeven wat jij wilt en wenst kan geen kwaad, mannen kunnen namelijk geen gedachten lezen (dit is niet vervelend bedoeld, het is gewoon echt zo). Succes! -
Nou het lijkt me niet zo ingewikkeld. Bij twijfel absoluut nog niet beginnen aan een tweede kindje. Het wordt er heus niet mooier en gemakkelijker door. Er zal alleen maar meer druk op je relatie komen te staan. En net als de reacties hier boven, straks zijn er twee kindjes de dupe. Het is een feit dat mannen heel anders zijn dan vrouwen, maar iedere vrouw en iedere man is toch ook weer heel verschillend. Ik heb drie prima bevallingen gehad die heel vlot gingen, vooral mijn middelste was super snel. Mijn bevalling duurde nog geen drie kwartier, maar mijn man heeft altijd veel bewondering en respect voor me gehad. En dat zegt hij me ook regelmatig. Ook over kleine dingen kan hij regelmatig zeggen dat hij trots op me is. Ik vind dat fijn en heel belangrijk. Maar niet iedereen is zo. Misschien is jouw man geen prater, maar ik zou toch eens een poging wagen. Gewoon een rustig moment uitkiezen om samen met een glaasje wijn een goed gesprek te gaan voeren. Geen verwijten, maar gewoon eens vragen hoe hij tegen bepaalde dingen aankijkt. Succes en sterkte.