Mijn ‘goede’ vriendin
Hi allemaal,
ik wil dit even kwijt…
Ik ben al ongeveer 8 a 9 jaar bevriend met een meisje, of nouja vrouw ze is iets ouder als mij.. In het begin vond ik de vriendschap erg leuk spraken vaak af enz. Deze dame in kwestie is al jaren werkeloos en heeft constant last van dingetjes dan is het weer depresief dan is het weer wat anders, ik heb haar heel veel jaren bij gestaan maar de laatste tijd word ik er een beetje moe van.. ik bedoel wanneer houd dat eens op? Tuurlijk vind ik het rot als iemand niet lekker in z’n vel zit… maar het is al zolang ik haar ken. Nu speelt ze ook op in mn gevoel.. want ze wilt graag met mij op vakantie alleen heb ik daar helemaal geen zin in! ik heb een vriend en heb momenteel niet de finacielen middelen om 2x per jaar op vakantie te gaan en als ik ga wil ik gewoon met mn vriend, maar ik durf dit niet te zeggen omdat ze ”niemand” heeft en na al die rot jaren eens weg wil.. maar zei is ook heel egoitich en daarom wil ik niet, ik heb geen zin om een dure vakantie te boeken en dan alleen maar iemand anders zin doen want ze is heel overheersend en ik ben bang dat het op 1 drama uit gaat lopen. Ik merk ook steeds vaker dat zei voor mij ”dingen” wil gaan bepalen, over hoe ik geld moet besparen of wat dan ook, ik laat me heel erg door haar beinvloeden en mijn vriend zegt dat ik de vriendschap moet afkappen, maar het is eigenlijk de enige vriendin die ik heb en we hebben het ook momenten gezellig en leuk. Ik schaam me ook voor haar egoistiche gedrag als we ergens heen gaan, ze is best gemeen tegen mensen als die iets fout doen in haar ogen, in een restaurant of supermarkt enz. maar dan heb ik gewoon verplaatste schaamte. het is ook nog zo dat ik een kado heb gehad van mijn moeder.. ik mag deze zomer met haar mee op vakantie maar ik durf haar dit gewoon niet te vertellen omdat ze het me niet gunt, dat heb ik al vaker gemerkt als ik dan met mijn vriend wegging en kreeg ik een hele preek over dat zei niemand heeft of wat dan ook. Ik weet niet hoe ik dit tegen haar moet zeggen dat ik er ” klaar” mee ben en dat ik wel de vriendschap wil houden maar dat zei niets voor mij hoeft te bepalen.. hoe zeg je zoiets netjes? en eigenlijk denk ik dat ze zo beledigd zal zijn dat ze zelf een punt achter de vriendschap zet.. maar ik ben er echt klaar mee. wat vinden jullie en hoe kan ik dit aanpakken?
Groetjes Rianne
Dit bericht is oorspronkelijk geplaatst op 18 februari 2016
-
Zoek een andere vriendin -
Dit komt bij mij niet over als een vriendin maar meer als een last. Gewoon zeggen wat je hier geschreven hebt en als ze dan beledigd is dan is dat maar zo. En als ze dan een punt erachter zet is het helemaal mooi. Ben je er meteen vanaf. Succes ! -
Dit is best lastig voor jou. Is zij vaak onbedoeld bot tegen mensen? En komt erg overheersend en egoistisch over? Komt op mij over als iemand die autistisch is. Haar depressie is misschien dat ze overprikkeld is? Maar nog steeds moet ze dan hulp zoeken. Jij bent haar niets schuldig. Als zij geen hulp zoekt, zal ze nooit verder komen. Sterkte. -
bedankt voor de reacties, ik denk dat ik inderdaad dit gewoon tegen haar zelf moet zeggen.. Dat is de enige manier.. En anders zoals Rainbow zegt.. Een andere vriendin zoeken. -
let goed op karin's woorden, en wees aub eerlijker met je gevoel want je houdt gewoon jezelf voor de gek, ze gebruikt je gewoon en zegt rot dingen zodat zij zich beter voelt, kortom dumpen die hap -
Hoi, Ik snap je eigenlijk best goed. Ik ben ook gewoon vriendinnen geworden met een meisje die toch anders bleek te zijn dan ik dacht. Als je niet graag wilt dat iemand jouw leven bepaald, kan je het in stapjes zetten. Als ze zo'n persoon is die dit heel serieus gaat nemen, kan je het beter in kleine stapjes doen. Zoals, bijvoorbeeld: minder details delen, wat minder verhalen vertellen en laat haar een beetje spreken, daarna kan je meer stapjes zetten. Zoals meer afstand nemen, en meer praten zoals je zou doen met een normaal persoon. Je kan langzamerhand die vriendschapsladder breken en haar intussen helpen om andere vrienden te vinden. Als je het zo doet, wordt zij er ook uiteindelijk zat van en gaat ze ook manieren zoeken. Deze manier gaat dan misschien heen lang duren, dus je kan intussen ook zelf andere vrienden vinden. Als je haar een beetje irritant begint te vinden kan je naar een andere vriend(in) gaan en daar even je zorgen los laten lopen of jezelf een beetje afleiden. Het helpt meestal wel om goede keuzes te nemen. Voor je het weet is alles voorbij en kan je verder gaan. Er is natuurlijk ook een andere manier, je kan haar stiekem met kleine verhalen en tips aan haar laten zien wat ze verkeerd doet. Ze zou het als het goed is begrijpen en alles zou dan goed komen. Maar onthoud goed, net zoals ik moet doen, vriendschappen komen en gaan. Dus het is het beste om te genieten van de tijd samen en dan elkaar allemaal dingen te leren! als je alsnog merkt dat ze niet veranderd, en nog steeds jouw leven bepaald. dan is ze niks goed, dan zou ik als ik jou was meer risico nemen. maar jij mag kiezen, het is jouw leven! :3 -Joy -
Ik vrees toch dat je 'de botte bijl' zal moeten hanteren en die 'vriendin' moet zeggen waar het op staat, eigenlijk precies zoals je in de brief hebt neergezet. Je bent er niet om haar te 'pleasen'. Zij doet het jou in ieder geval niet! Dus je hoeft je ook niet schuldig te voelen... Zij maakt misbruik van jouw goedheid. -
..ik zou eerlijk zijn en vertellen dat je met jouw moeder op vakantie gaat etc. en hoe jij je voelt hoe ze jou behandeld. Praat altijd in de IK-vorm, want in de jij vorm kan het bedreigend klinken.. Ik zou het eerst vertellen, voor je het contact verbreekt..wie weet ziet ze haar gedrag in. Of heeft ze een goede verklaring ervoor. Een leerdoel voor jou, dat je beter je grenzen aangeeft en behoud. Succes !!!! -
Ik heb 1 tip voor je vriendin: Zoek een baan!!! Daar knap je van op! Echt! -
Als ik jou was zou ik haar hier op aanspreken en sowieso eerlijk zijn over alles. En je zegt: 'Dit is de enige vriendin die ik heb.' hoe jij over haar praat, klinkt ze niet als een vriendin.. Je moet haar niet houden, zodat je dan nog iemand hebt en dan haar toch zo vreselijk vinden, dat is gebruiken. En zelfs van het gebruiken wordt je niet gelukkig, omdat je een last gebruikt. Ik zou afstand nemen. Zie het niet alsof je haar laat vallen, maar dat je jezelf gewoon meer geluk gunt. Een last brengt/is geen geluk..